Torfowisko Baligówka

Torfowisko Baligówka to jedno z największych torfowisk w Europie, obszar objęty jest ochroną w ramach programu Natura 2000. Torfowisko położone jest w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, pomiędzy Czarnym Dunajcem i Piekielnikiem. Jego historia sięga 11 tysięcy lat wstecz. Wtedy to, po ustąpieniu lodowca, w kotlinie pozostały młaki i rozlewiska, które stopniowo były zamulone przez niesione wodą osady i zarastały, w dużym stopniu mchem torfowcem, z którego, po obumarciu, tworzył się torf. Do lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku w miejscu tym wydobywano torf, dlatego rozmiary torfowiska są dużo mniejsze niż jeszcze kilkaset lat temu. Dziś jest to zakazane, a my możemy cieszyć się bogatą, charakterystyczną dla torfowisk fauną i florą. Na Baligówce stwierdzono występowanie rzadkich gatunków, jak: żurawina, bagnica torfowa, bagno zwyczajne, czermień błotna, przygiełka biała, rosiczka długolistna, siedmiopalecznik błotny, turzyca bagienna, turzyca skąpokwiatowa. Z rzadkich gatunków zwierząt występują motyle czerwończyk nieparek i modraszek nausitous, ptaki błotniak łąkowy, orlik krzykliwy, cietrzew zwyczajny, derkacz zwyczajny, włochatka zwyczajna.

Torfowisko najlepiej eksplorować na ścieżce edukacyjnej, która zaczyna się przy Bacówce Baligówka. Ścieżka ma około 3 km. Specjalnie przygotowane tablice przedstawiają proces tworzenia się torfu i najciekawsze gatunki roślin i zwierząt.

fot. Jacek Piotrowski